20.01.2017 r.
Jak przewidziałem po podaniu „uspokajacza” zachowanie się poprawiło i jest OK. Wczoraj Wojtek był w teatrzyku. Dawno nie było wyjść do kina czy na inne atrakcje, na których trzeba się skupić więc była pewna niepewność czy wytrzyma. Na szczęście z zaciekawieniem siedział i oglądał spektakl tylko na sam koniec zaczął się upominać o … popcorn 🙂
16.01.2017 r.
Wojtek w zeszłym tygodniu trochę przychorował i po konsultacji z panią doktor odstawiliśmy lek uspokajający. Jednak różnica jest znaczna. Wojtek jak tylko lepiej się poczuł zaczął krzyczeć, podskakiwać i wróciły wszystkie złe zachowania. Na szczęście jest już lepiej i możemy zacząć podawać „uspokajacz” więc znowu będzie trochę spokoju i może przespane noce poza tym chyba też lepiej się z nami komunikuje bo potrafi się skupić.
08.01.2017 r.
Witamy w nowym 2017 roku i wszystkim życzymy aby ten rok był lepszy od wszystkich poprzednich.
Wojtek się ugrzecznił, zaczął trochę lepiej sypiać. Nie wiemy czy to zasługa leku czy wkroczył w taki etap bo nasze życie wygląda jak rollercoaster. Raz na górze, raz na dole i często do góry nogami 🙂
Widzimy kolejne małe postępy w zakresie mowy, próbuje nawiązywać kontakt nowymi zdaniami. Chociaż dalej mówi, że coś „jest są”, np „to jest, są buty” to stara się mówić poprawnie i częściej zdarza się trafić.
W szkole i na zajęciach jest OK. Lubi zajęcia i często przy dłuższych „wakacjach” zaczyna się upominać o terapie.